Search among Hans-Georg Kaiser's articles

Hans-Georg Kaiser Je l' nova jaro! -tosto- Je via san' dum nova jar'! Ektostu ĉiu, ĉiu par'. Prosperu, kara, sed kun dec'. Bonŝancu, hom', dum eternec'. Printemp' jubilos post la frid'. En verd' tulipoj floros kun fid'. Je via san'!

Eriko Pene Rezignado Gustis mi dumvive ĉion pri la am', batal' kaj vin'. Sed pro l' rusthakil' nenion mi plu trafus kun sentim'. Eĉ surteras disbatite mia trinkpokal' sen fam'. Mia kara gestas spite: "Ve, amat', glor' pasis jam." Dankon, signoj,

Bela, ĝis! (itala partizankanto: Bella Ciao) Je mateno mi vekiĝis, bela, ĝis, bela, ĝis, bela, ĝis, ĝis, ĝis. Je mateno mi vekiĝis, staris jen la malamik'. Ho, partizanoj, min forportu, bela, ĝis, bela, ĝis, bela, ĝis, ĝis, ĝis. Ho, partizanoj, min

Mikaelo Ternavski Al kiu vi povas prezenti pretendon? Al kiu vi povas prezenti pretendon? Ja ankaŭ vi iam havis boaton, ja ankaŭ al vi iam lumis fajretoj de fora insulo. Sed vi timis (oni devas almenaŭ foje diri la veron al si), vi timis

Nikolao Kurzens Ĉu tio do – la vivo? Ne, ne – ankoraŭ io devas veni. Ankoraŭ devas fajri vera tago, ankoraŭ devas nigri vera nokto – ­ne povas ja de grizo ĉio pleni. Ĉu vere nur por nin al tombo treni, ĉu vere nur por morti ni naskiĝis? Ĉu tio do

Ludmila Jevsejeva Tri rimpoemoj Infanoj desegnas Desegni ŝatas ĉiuj infanoj, Ĉu angloj, ĉu rusoj, aŭ ĉu japanoj... Sci-vola okulo fiksas ĉion: Domon, riveron, arbo-folion... Estu nur kreto, krajono, papero, Amikeco kaj Paco sur Tero!

Koffi Doumegnon Tamtamo Afrika tamtamo, vi kundancigas nin, vi, kiu anoncas al ni bonajn novaĵojn, vi ankaŭ, kiu anoncas la malbonajn novaĵojn al ni; estas vi, al kiu mi parolas. Tamtamo por la semotempo miksita kun la ardaj ritmoj kaj la dolĉaj

Hans-Georg Kaiser Utila imago Imagu, ke vi sidas en domo malnova sur trivita pluŝsofo kaj kun la rigardo al kurbigita blanke lakita ferolito. Iu ĝuste forŝaltas la sunon kaj alia alvenas kaj tranĉas la koron el via brusto, viro, kiu trovas ĝin

Anonimulo La kanto pri la morta infano, kiu volis varmigi sin Infanoj en Aŭŝvicio (Aŭŝvicio-infankanto) Flugis infan' en Birkenaŭ tra kamentub' ĉe la fin'. Tio devis nun en vintro en vent' en frida frost' movi sin. La infanet' ne estis

L. L. Zamenhof Pluvo Pluvas kaj pluvas kaj pluvas kaj pluvas senĉese, senfine, senhalte, el ĉiel' al la ter', el ĉiel' al la ter' are gutoj frapiĝas resalte. Tra la sonoj de l' pluvo al mia orelo murmurado penetras mistera, mi

Ludmila Jevsejeva Benata estu tiu tag'! Benata estu tiu tag', Kiam eksonis mia ploro Unua inter naskdoloroj De panjo mia. En imag' Benata estu tiu tag'! Benata estu tiu tag', Kiam unuan paŝon faris Sur tero mi. Neniu baris Aspiron je memstara ag'.

Ludmila Jevsejeva (1913-1980) MUR-HORLOĜO Tage kaj nokte Ĝi iras kaj iras, Tamen el hejmo Nenien for-iras: Tik-tak, tik-tak! Se oni zorgas Pri mi akurate, Mi eĉ la horojn Aŭdigas son-bate: Bim-bom! Bim-bom!

Stanislav Schulhof Reviviĝo Mi jam esetzis sen la idealoj Ne ekzistis por mi jam la floro, Eksekiĝis amo en la koro, Min ne tuŝis kant' de najtingaloj. Mi nur vidis rapidantan sorton, Nokton sen eliro kaj sen fino, La fantomon, kun la