Ŝirviolona Joĉjo (Zupfgeigenhansel): Malhelas jam erikeje (popolkanto)

Malhelas jam erikeje
(Es dunkelt schon auf der Heide)

popolkanto

1

Malhelas jam erikeje,
do hejmen nun kun brav'.
Ni tranĉis jam ĉiun grenon
per nia nuda glav'.

2

Mi aŭdis fajfi serpojn
en gren' kun delikat'.
Mi aŭdis plendi la karan,
pri perdo de l' amat'.


3.

Kvankam vi perdis amon,
mi portas vin en kor'.
Ni ambaŭ plektu do kune
kroneton kun fervor'.

4
Kroneton ja el rozoj,
el fask' de trifoli'.
En Frankfurt sur la ponto
tre neĝis apud mi.

5

La neĝo jam degelis
kaj fluas nun torent'.
Kvankam mi vin ne vidas,
mi portas vin en sent'.

6

Ĝardene de la patro
arbetoj staras du.
Kaj ili portas muskatojn
kaj brunnajletojn plu.

7
Muskatoj estas dolĉaj.
Siringoj belas tre.
Ni ambaŭ devas disiĝi,
adiaŭ do, ho ve!

tradukis Cezar


Rimarko: Brunnajletoj estas malnova germana esprimo por siringo.