laapologiodesokrato

Fragmento
La apologio de Sokrato.
Ekzakte tion ordonis al mi la dio, estu tute certaj kaj mi opinias, ke ĝis nun, nenio pli bona estis farita en mia urbo, ol tiu mia servado al la dio.
Ĉar mi faras tion, mi vagas, penante konviki la junajn kaj ankaŭ la pli maljunajn el vi, ke vi devas ne nur zorgi pri via korpo aŭ pri la mono, pli multe ol pri la perfektigo de via animo.
Mi diras, ke la virto ne elvenas el la mono, sed, male el la virto elvenas la mono, kiel ankaŭ ĉiu alia bonaĵo oferata al la homoj en ties propra kaj komuna vivado.
Se, do,tiel parolante, mi koruptas la junulojn, tiam miaj paroloj estas vere malutilaj, tamen, se iu asertas, ke mi diras ne tion, sed ion alian, li certe ne diras la veron.