Edziĝperado puritana
Dua akto

Neinvitite Twain baldaŭ reaperis. Mr. Langdon akceptis lin rezerveme, sed Twain petis denove pri la edzigo de la filino kaj estis denove rifuzita. Tamen hazardo helpis al li: Kiam oni volis transporti lin en kaleŝo de Langdon al la stacidomo, timevitas ĉevalo kaj li estis ĵetita sur la pavimon de la korto. „Mi eĉ ne havis skrapvundeton kaj estis eĉ ne iomete svenanta ... la tuta familo svarmis eksteren... sed mian senkonscion mi daŭrigis obstine! Estis unu el la ses plej feliĉaj momentoj de mia vivo. Tri tagojn oni flegis lin en la domo de Langdon. Kaj kiam li certan tempon poste prelegas en Elmira, li rajtas loĝi ĉe la familio Langdon. Olinjo konfesas sian amon.

tradukis Dorothea kaj Hans-Georg Kaiser kun Frank Vohla
el la libro: "Faru ĝin kiel mi, mensogu!"

La anekdotojn pri Mark Twain
kolektis kaj surskribis Franziska Kleiner

https://cezartradukoj.blogspot.com/