Homoj timas fari "revolucion". Revolucio ne povas estas armita batalo sed devas esti agado, por ke la socio iros pozitivan flankon.
Por atingi tion, oni devas diskuti, libere diskuti, kiu signifas ke ĉiuj ideoj devas havi la saman valoron kiam oni pritraktas ilin.
La celo de la homaro ne povos esti detrui la mondon sed prizorgi ĝin. Tio nur eblas kiam ni havas bonajn edukitajn homojn. Per tiuj mi ne nepre volas indiki profesorojn kiuj tro ofte estas fakaj-idiotoj, kiuj jam delonge forlasis la realan mondon de ĉiutago. Edukitaj signifas, homoj kiuj lernis la fundamenton per kiu oni devas ordigi, dorloti, prizorgi la teron, la ekologian ekvilibron, la interhoman respekton.
Armitaj konfliktoj detruas ĉiam, eĉ kiam homoj militas sub preteksto de "ni faras por la bona afero".
Nelson Mandela, Mahatma Gandi, Martin Luther King, montris al ni la vojon. Tiuj homoj devas esti niaj ekzemploj kaj en tiu direkto ni devas edukadi la postajn generaciojn. Senpage, sen kostoj por la gepatroj nek la studantoj.
Ekzistas nun, per la alveno de komputiloj, tiom da oportunoj por eniri riĉan edukigan mondon, ke fakte ni ne plu havas tempon perdi ĝin al milito. Ni ne militu en nomo de dioj, nek ŝtatoj, nek landoj, nek regantoj, nek lingvoj, nek iu ajn.
Ni studas kaj tio devas estas kontentiga milito kun vi mem.
La libro instruas nin ke - plej verŝajne - ĉiuj homoj estas regata de duoblaj standardoj (???). Tamen estas parto de nia vivo, lerni konscie vivi. Fari la ĝustajn decidojn kiuj ne damaĝas la vivon de aliaj, kiuj ne direktas al konfliktojn kaj militojn.
Homoj estas eraremaj, sed ankaŭ havas la kapablon korekti la erarojn.
Eble mi komencas tro grandan diskuton, mi ne scias?
Mi vizitis Japanion kaj ofte vizitis plurajn ŝtatojn de USONO kaj la malsameco de kulturoj inter Japanio- Okcidenta Eŭropo kaj Usono- Okcidenta Eŭropo estas same grandaj ol Usono - Japanio.
Kiam mi vojaĝas de Antverpeno al ekzemple Sarajevo, mi ne nur eniras alian landon, sed absolute alian kulturon. Esperanto estas malforta , magra helpilo por transiiri laŭ la malsameco de kulturoj. Ekzemple per la angla (kaj mi nun ne atakas la anglan kiu por mi estas bela lingvo) la homoj diskutas plejofte je aliaj niveloj, ene de alia sociala tavolo.
Z parolis pri la graveco de Esperanto por la laboristoj, simplaj homoj al kiu mi apartenas kaj eble li ne vere konscias kiel grava estis siaj vortoj.
Unu vorto tro aŭ maltro povas kaŭzi tro akran kverelon, ne ĉar Esperanto ne funkcias, sed pro kultura diverseco.
Ege simpla ekzemplo. Mi sendis politikan idearon de la komunistoj el Flandrio al du komunistoj el Francio. Estis ŝoko por ili. La malsameco en la pensoj rilate la sama politika koncepto en du malsamaj kulturoj (najbaraj landoj).
Mi revas pri solidareco inter la ordinaruloj al kiu mi apartenas, sed mi scias ke mi estas kvazaŭ iu Don Kijoto kiu kontraŭbatalas ventomuelilojn kaj tio en mia propra sociala tavolo :-(
Sign-in to write a comment.