Ingeborg Bachmann

ĈIUTAGE

La milito ne plu estas deklarata,
sed daŭrigata. La nekredebla
fariĝis ĉiutaga. La heroo
restas for de la bataloj. La malfortulo
antaŭenŝoviĝis en la fajrozonojn.
La uniformo de la tago estas la pacienco,
la premio la pala stelo
de la espero super la koro.
Oni ricevas ĝin,
se okazos nenio plu,
kiam silentiĝas la furioza pafado de la mitraloj,
kiam la malamiko fariĝis jam nevidebla
kaj la ombro de eterna armado
kovras la ĉielon.
Oni ricevas ĝin
por la fuĝo for de la flagoj,
por la kuraĝo antaŭ la amiko,
por la perfido de neindaj sekretoj
kaj la malobeo
al ĉiu ordono.

tradukis Cezar



Ingeborg Bachmann

ALLE TAGE


Der Krieg wird nicht mehr erklärt,
sondern fortgesetzt. Das Unerhörte
ist alltäglich geworden. Der Held
bleibt den Kämpfen fern. Der Schwache
ist in die Feuerzonen gerückt.
Die Uniform des Tages ist die Geduld,
die Auszeichnung der armselige Stern
der Hoffnung über dem Herzen.
Er wird verliehen,
wenn nichts mehr geschieht,
wenn das Trommelfeuer verstummt,
wenn der Feind unsichtbar geworden ist
und der Schatten ewiger Rüstung
den Himmel bedeckt.
Er wird verliehen
für die Flucht von den Fahnen,
für die Tapferkeit vor dem Freund,
für den Verrat unwürdiger Geheimnisse
und die Nichtachtung
jeglichen Befehls.