(teksto kaj melodio de la bavaro Valentino)
|
| Mi fotis la kavalieran kirason en la parko de Wörlitz, en gastejo. (cez) |
Karlo Valentino
Jen la viv' de l' kavalira band'
En arbar' en Izartal,
fidu min, en tiu val'
loĝis kavalira band'
sen respekto por la land'.
Refreno:
Jen la viv', jen la viv, jen la viv' de l' kavalira band',
jen la viv', jen la viv' de l' kavalira band'.
Mezepoka kavalir'
estis fervestita vir'.
Tial ofte ties sort'
estis fulmdevena mort'...
El siteloj kaj sen fin'
ili drinkis do de l' vin'
kaj bieron ĝis la fal'
sub la tablon en la hal'...
Kaptis iun nazkatar',
li pro medicina rar'
spitis al la gripa dram',
kraĉis, sputis kiel lam'...
Rajdis iam kavalir',
riskis multon tia vir'.
Post ĉevala hopa salt'
flaken falis li el alt'...
Kunibert la kavalir'
surĉevale pro inspir'
rajdis kun rigard' al fin'
por ne devi turni sin...
Kaj la kavalira dam',
Stanjo, palis jam pro am'.
Sed, se naŭzis ŝin servist',
ŝi flankvidis kun rezist'...
Ĉiu kavalira in'
senfidela montris sin.
Sed ne plendis kavalir',
kokris ŝin ja mem la vir'...
Nun la kavalira band'
ne plu vivas en la land'.
Nur en noktoj aŭ koŝmar'
plu fantomas tiu ar'.
tradukis Cezar
Sign-in to write a comment.