Giuseppe Gioachino Belli
Papo Leo

Ĝis la papon vermoj embarasis,
kiuj nur la ostojn de li lasis,
ĉiuj lekis lian aĵon postan kun plezur',
kun ĉiutaga fidelecoĵur'!

Servistoj liaj plenis de sindono!
Li estis bona kaj krome saĝul',
sed ĉiu kontraŭlo male: nur nul',
kanajlo, jakoben', fripono.

Sed apenaŭ li mortis, nun sen dot',
fariĝis la bona, saĝa Sankta Patro
tuj bov', azeno, idiot'.

Jen sama spert' por mastro kaj subul'.
Dancadas musoj ĉe morta virkato
kaj sur ĝi menuete sen skrupul'.

tradukis Hans-Georg Kaiser

Giuseppe Gioachino Belli
Papst Leo

Bevor Papst Leo zu den Würmern ging,
Die ihm nichts lassen als die alten Knochen,
Da sind sie ihm alle in den Arsch gekrochen:
Am liebsten täglich einen Treueschwur!

Was hatte er doch für ergeb'ne Diener!
Er war so gütig, er war so gelehrt,
Die Gegner waren allesamt nichts wert
Und nichts als Lumpen, Gauner, Jakobiner.

Kaum war er hin, er war noch nicht ganz tot,
Wurde der gute, kluge Heilige Vater
Ein Ochs, ein Esel und ein Idiot.

So geht's dem großen Mann wie Kleinen auch:
Die Mäuse hüpfen um den toten Kater
Und tanzen Menuett auf seinem Bauch.

Jen la originalo, sendita de Nicolino Rossi:
Giuseppe Gioachino Belli
- Sonetti romaneschi
Papa Leone

Prima che Ppapa Ggenga annassi sotto
a ddiventà cquattr’ossa de presciutto,
se sentiva aripète da pertutto
ch’era mejjo pe nnoi che un ternallotto.

Cquer che fasceva lui ggnente era bbrutto,
cuer che ddisceva lui tutto era dotto:
e ’gni nimmico suo era un frabbutto,
un giacubbino, un ladro, un galeotto.

Ma appena che ccrepò, tutt’in un tratto
10addiventò cquer Papa bbenedetto
un zomaro, un vorpone, un cazzomatto.

E accusí jj’è ssuccesso ar poveretto,
come li sorci cuann’è mmorto er gatto
je fanno su la panza un minuetto.

Roma, 25 novembre 1832 - Der medemo

Note
↑ Dir cose dotte equivale in Roma, in espressione, all’essere dotto.


https://cezartradukoj.blogspot.com/