Majakovskij

Majakovskij
Aŭskultu!

Auskultu!
Ĉar oni fajrigas stelojn –
do – iu ilin bezonas?
do – iu deziras, ke ili ekzistu?
do – iu nomas tiujn kraĉetojn perloj ĉielaj?
Kaj, kirliĝante
en ŝtormo de polva sufoko
enkuras al dio,
timante malfruon,
ploras,
kisas al li magran manon,
petas –
nepre aperu stelo! –
ĵuras –
mi ne eltenos tiun senstelan torturon!
Kaj poste
iradas nervoza
sed trankvila ekstere.
Diras al iu:
«Ĉu nun pli facile?
Sekure?
ĉu?!»
Aŭskultu!
Se en nokto la steloj
fajriĝas –
do – iu al ili aspiras?
Do – estas ekstrema neceso,
ke ĉiun vesperon
super tegmentoj
ekbrilu almenaŭ steleto?!

1914

tradukis L.Leo

Владимир Владимирович Маяковский
Послушайте!

Послушайте!
Ведь, если звезды зажигают -
значит - это кому-нибудь нужно?
Значит - кто-то хочет, чтобы они были?
Значит - кто-то называет эти плевочки
жемчужиной?
И, надрываясь
в метелях полуденной пыли,
врывается к богу,
боится, что опоздал,
плачет,
целует ему жилистую руку,
просит -
чтоб обязательно была звезда! -
клянется -
не перенесет эту беззвездную муку!
А после
ходит тревожный,
но спокойный наружно.
Говорит кому-то:
"Ведь теперь тебе ничего?
Не страшно?
Да?!"
Послушайте!
Ведь, если звезды
зажигают -
значит - это кому-нибудь нужно?
Значит - это необходимо,
чтобы каждый вечер
над крышами
загоралась хоть одна звезда.

PS: Mi iomete regas la rusan, sed uzis por mia traduko tamen la sekvan tradukon de ruso: http://www.esperanto.mv.ru/Arkivoj/Poezio/Aŭskultu.html Plibonigaj proponoj estas bonvenaj.

https://cezarkulturo.blogspot.com/