Cezar: Rido sanigas (rimpoemeto)

Mi ne timas la morton, kiam mi estas, la morto ne estas, kaj se la morto estas, mi ne plu estas. Ni timas ja nur mortaĉi kiel strathundoj, sen antaŭe esti vivintaj, nia vivo estas la problemo, ne la morto. Kaj, se iu mortas, oni plendas pro egoismo, ĉar li aŭ ŝi forŝteliĝis anstataŭ ami nin kaj porti al ni la pantoflojn:) liten. La mortulo kuŝas dum tio tute serena en sia tombo kaj eble eĉ ridas pri ni:)