La enigmo pri la aŭto intertempe ŝajne estas solvita. Probable temas pri iu individua refaraĵo surbaze de Buick Special Sedanette el la 1950-aj jaroj (?).

Sed kio pri tiu rusta io maldekstre antaŭ la aŭto? Nu, ĝi estas ruino de publika akvo-pumpilo, al kiu mankas la supro kun la krano kaj la svingilo. La strato, kie mi fotis, situas en la "vilhelma ringo" de porlaboristaj amas-loĝejoj. Ĉar akvo ne estis en la malriĉaj apartamentoj aŭ ĉambroj, la loĝantoj devis iri sur la strato por provizi sin per akvo kaj porti la akvo-kruĉojn aŭ -sitelojn en la kvin-etaĝajn loĝejojn - baze do sama afero kiel en iliaj deven-vilaĝoj. Post kiam oni modernigis la loĝejojn, la pumpiloj perdis sian funkcion, multaj - kiel tiu sur la foto - ruiniĝis. Aliaj ne. Ilin oni nuntempe ameme flegas, vartas, verde refarbigas, refunkciigas. En multaj berlinaj stratoj oni hodiaŭ denove povas senkoste pumpi akvon - kion precipe turistoj el riĉaj landoj mirigite kaj entuziasme ŝatas fari - memor-foteton el sovaĝa urbo inkluzive.

La publikaj akvo-pumpiloj estis tiel baza en la konscio de la berlinanoj, ke ili eĉ havis propran - hodiaŭ tamen apenaŭ plu konatan - vorton por ili: Plumpe (kun -l- anstataŭ la norm-germana Pumpe). Eĉ tutan kvartalon, Gesundbrunnen ("sana fonto"), ili nomis Plumpe. Ĉar grava ĉiutagaĵo, la kvartaloj kaj disktriktoj rivalis pri la plej elegantaj pumpiloj. Ju pli ornamitaj la pumpiloj des pli riĉaj la historiaj kvartaloj. Kutimaj estis blazonoj de la kvartaloj, feraj ranoj aŭ fiŝoj, kranoj en la formo de drakoj, foje eĉ la krono de la prusa reĝo aŭ - kiel tie ĉi - la prusa aglo sur la pinto. Preskaŭ ĉiuj tiuj ornamaĵoj intertempe forrustis, estis ŝtelitaj kiel memorigiloj aŭ alikaŭze malaperis. Anstataŭigis ilin senornamaj ŝildoj. Dulingve, en la germana kaj la turka la administracio avertas, ke la senkoste ĉerpebla akvo, rekte prenita el la grund-akvo kun multegaj mikroboj, ne taŭgas kiel trink-akvo laŭ niatempaj higienaj reguloj - kaj samtempe instruas al ni pri nia moderna socia realo per la elekto de lingvoj.

Se vi foje promenas tra ĉi grandega vilaĝo, atentu pri la pumpiloj - aŭ simple skuu vian kapon pri turistoj, kiuj nek komprenas la germanan nek la turkan - kaj iel erare agas.