Ŝanĝo de profitfonto

tre trafa rezumo de la nuna situacio tuttera!

Pri la temo aludita de Imre Szabo mi legis antaux kelkaj jaroj libron de Vivianne Forrester (gxi estis tradukita al pluraj lingvoj, sed mi ne scias kiujn) "L'Horreur Economique" (la Ekonomia terureco).

Dankon, Roland, mi trovis tre interesan recenzon pri tiu libro ĉe:

www.jobsletter.org.nz/jbl11310.htm

Tiun libron lmi tre ŝatas, ĝi estas grava, klarvida, kaj ankaŭ tre bonstila kaj sprita aŭ emocia. Tial mi deziris esperantigi parton de ĝi, sed mi neniam sukcesis. Mi ne iris pli longe ol tiu duonpaĝo:


“Veras, ke se ni akceptas la ekziston kaj ties pejzaĝojn tiaj, kiaj ili prezentiĝas, aŭ ni ilin prezentas al ni, se ni aliĝas al la konsilitaj, por ne diri aŭtoritataj, vidpunktoj, al la aŭspiciitaj tendencoj, se ni estimas, ke estu ĉiam pli favoritaj la favoritojn, kaj flankenŝovitaj la aliajn, se ni glate glitas, laŭ la aranĝita ordo laŭlonge de la irejo difinita, se ni eĉ entute aprobas tion, kion ni estas severe admonitaj lasi fari, ni perceptos nur la harmonion tiel elfaritan…..
Ni estos forŝteliĝe evitintaj ioman ajn demandadon pri la aliaj…. Ni estos obeintaj je l’malpermeseco, kiu fordeflankas nin de la stagnaj mizeregoj, samtempaj je niaj vivoj….

Juna, esti energio dekomence, kaj senĉese, kontinue, malestimata, kastrita; aŭ maljuna laceco, kiu ektrovas neniun repoz-ejon kaj, mememevidente, neniom da komforteco, nek ian ajn rigardon. Angorego, senkonsileco de tiuj « elĵetuloj », de tiuj estontaj iĝi tiaj, kaj pri kiuj oni forgesas, oni rapide forgesos, ke ili estas, ĉiu, malespere enskribita en unu nomo, ĉiu en unu konscienco, se ne ĉiam en ia loĝejo « fiksa ». Ĉiu predo de tiu korpo nutrenda, ŝirmenda, kuracenda, estigenda, kaj kiu sufere balastas. Tie ili estas kune kun sia aĝo, siaj manartikoj, siaj vejnoj, la malsimpla fajneco de sia nerv-sistemo, sia seks-organo, sia stomako. Sia tempo difektigita. Sia naskiĝo, kiu iam okazis, kaj estis al ĉiu La komenco de l’Mondo, la arbarrandlumo je la daŭro, kiu kondukis ilin tien.
..... Rigardoj pli neelteneblaj kiam, kiel po foje okazas, ia atendo tie plu vivas. Ofte ne estas pli kruela angoro ol espero. Pli kruela tremo. Kaj nenio estas pli terura ol la fino de si okazinta longe antaŭ morto, kaj kuntrenonta dum la vivo. Tiuj paŝoj defalintaj. Tiu malĉeesto ekde nun je vojo, kaj kiu travojendas.

.....Unu el tiuj, kiujn oni ne „rigardas“ nek agnoskas, kiuj ne rajtas je la karno de vortoj sed je mallongigaj literaroj, tiuj fantomoj de vortoj : SDF (= senhejmuloj N.dT.), RMI-uloj (= kiuj ricevas Minimuman Renton de Insertado N.dT.), aŭ fojfoje ... nenio. Danĝero altiĝas ĉe sennomeco. Tiuj komencliteroj oficialigas elĵeton al sensignifeco, ili konsekvencas la fortranĉon de l’estinteco, la forkonfiskon ĉian biografion, etigita al kelkaj majuskloj, kiuj eblas komparati al la signoj, kiuj stampas la brutojn en gregoj. Komencliteroj, kiuj emas banaligi la nekonsenteblan, ordigante ĝin en konvenaj kategorioj, sub mutaj literoj, kiuj maldiras la neelteneblan kaj senbalastigas nin el la skandalo per sankciante ĝin.“









Tradukis Roland Platteau 14/8-18/10/2003

Mi trovis konsternan similecon inter tio, kion malkovras la malsupra citaĵo, kaj tiu teruraĵo, kiu ĝuste nun okazas en nia lando.
Mi aldonus nur tion al la malsupra citaĵo, ke laŭ mi ne temas nur pri simpla perdo de senso pri prioritato, fare de registaroj, sed temas pri grava subaĉetiteco. Por la potenchavaj mondregantoj subaĉeti registarojn kostas multe malpli, ol okupi landojn per milito, por akapari ties enspezo-risurcojn. Pluse, milito estas "videbla", dume okupi iun landon "per mono" restas nevideble. Enspezo-risurcoj estas ne nur gravaj mineraloj, fosiliaj energio-fontoj, sed ankaŭ la facile ekspluatebla kaj ne-kontraŭstar-kapabla laborforto.

---------
"Most countries have lost their sense of priorities. There is a greater and greater need for teachers and medical staff, but governments are increasingly aggressive towards them. These are the professions where posts are abolished and funding is cut. Yet they are indispensable to the welfare and future of humanity. This confusion between "usefulness" and "profitability" is disastrous for the future of the planet. " - tradukita citaĵo de Vivianne Forrester

Estas unu afero iel rekontentiga vi ke pli kaj pli da homoj konsciigxas nun bone pri tio, kiel videblas ekzemple cxi-tie, sed samtempe malsereniga vidi "kial do la popoloj plu vocxdonas amase por tiuj kaperistoj insiduloj kaj rabistoj. cxu la konsciigxintaj estas fakte tro malmultaj? cxu alia kauzo?
En Francio nelge multaj homoj, inter kiuj mi, konsternigxis kaj (angle "wonder why") sindemandegis kial do ulo kiel Sarkosy sukcesis ricevis 53% el la vocxdonoj! cxu fancoj estas tiom "fasxistoj"? eble! aux cxu, kiel Generalo De Gaulle iam diris: "Il estas bovidoj, kiujn oni kondukas al la bucxejo!" ?

Generalo De Gaulle konsidereble multe pravis. Ili vere estas bovidoj. Sed bedaŭrinde ankaŭ ni enestas en tiu bovidaro, do vole nevole ankaŭ ni devas suferi la saman sorton destinitan por ili. Sed ili estas apartaj bovidoj: nome, televid-spektemaj bovidoj. Jen la ŝlosilo por la sukceso de tiaj fiuloj.
En la XXI-a jarcento, la plej terura/danĝera armilo jam ne plu estas la atoma bombo, sed la amas-stultigilo (TV). Tiuj, kiuj sukcesas akapari ĝin, iĝos posedantoj pri la plej grava armilo. Pere de amas-stultigilo, aludante al falsaj "danĝeroj" eblas misinflui grandajn, densajn, stultajn amasojn da popoloj. Pere de ĝi eblas superruzi (preteriri) ankaŭ demokration.

Ĉu vi scias, kiuj estas la plej valoraj voĉdonantoj por tiaj fiuloj? - nu, tiuj etnuloj, kiuj pro diversaj kialoj ne sukcesis konformiĝi al socio, kaj kies voĉdonojn eblas plej malmultekoste aĉeti. Por po unu botelo da biero ili ĝoje voĉdonas al tiuj fiuloj. Poste, ili suferas pro mizero dum tri jaroj kaj 11 monatoj, kaj unu monaton antaŭ la balotado ili ricevas denove po unu botelon da biero, kaj dankeme denove voĉdonas al siaj (kaj ne nur siaj) tiranoj.