| Wafa Sultan | |
|---|---|
| Naskita en | Baniyas, Sirio |
| Loĝ-loko | Los-Anĝeleso, Kalifornio |
| Nacieco | Siria |
| Etneco | Araba |
| Civitaneco | Usona |
| Eduko | Medicino (psikiatrio) |
| Studuniversitato | Universitato de Alepo |
| Profesio | Psikiatro |
| Konata pro | Kritiko de Islamo |
| Titolo | Doktoro |
| Religio | Neniu (ateisto) |
Wafa Sultan (Arablingve : وفاء سلطان ; naskita la 14-an de junio 1958, en Baniyas, Sirio) estas medicina
Enhavo
|
Vivo kaj kariero
Kvankam ŝi volis esti verkistino, kaj estus preferinta studi arablingvan literaturon, ŝi studis ĉe la Kuracista esplor-fakultato de la Universitato de Alepo pro premo de ŝia familio, deklarante ke ŝi estis ŝokita laŭ sekularisma vidpunkto pro la abomenaĵoj de 1979 faritaj de islamaj ekstremistoj de la Islama Frateco kontraŭ senkulpaj sirianoj, inkluzive de tio, kion ŝi travivis kiam ŝi, kiel medicina studentino, kiam ŝi ĉeestis pafilatencon kontraŭ sia profesoro, Yusef al Yusef, oftalmologo de la universitato, tiam fama ekster Sirio. “Ili pafis centojn da kugloj sur lin, kriegante 'Allahu Akbar! '“, ŝi diris. “Ĉe tiu punkto, mi perdis mian fidon en ilia dio kaj komencis pridubi ĉiujn niajn instruojn. Ĝi estis la turnopunkto de mia vivo, kaj ĝi kondukis min al tiu nuna punkto. Mi devis forvojaĝi. Mi devis serĉi alian dion.“ Ŝi laboris dum kvar jaroj kiel psikiatro en hospitalo.
Ŝi, ŝia edzo, instruisto, kaj infanoj enmigris en 1989 en Usono, kie ŝi iris al Los-Anĝeleso, Kalifornio, kaj nacianiĝis. Komence ŝi devis labori kiel kasistino en benzinstacio kaj malantaŭ la vendotablo en picosalono. Tie ŝi trovis sian traktadon en tiuj laboroj pli bona ol kiel medicina profesiulo en Sirio. De la tempo de ŝia alveno, ŝi komencis proponi artikolojn al arabaj publikaĵoj en Usono kaj publikigis tri librojn en la araba.
Wafa Sultano iĝis fama post la atakoj de la 11a de septembro 2001 pro ŝia partopreno en politikaj debatoj en Mezoriento, per Arabaj eseoj, kiuj vaste cirkulis, kaj pro televidaj aperoj sur Al Jazeera kaj CNN en 2005.
La 21an de februaro 2006, ŝi partoprenis en la semajna precize 45-minuta diskutoprogramo de Al Jazeera “La Kontraŭ-direkto“. Ŝi parolis el Los-Anĝeleso, kverelante kun la gastiganto Faisal al-Qassem kaj kun Ibrahim Al-Khouli, profesoro ĉe Al-Azhar-universitato (Fondaĵo) en Kairo (Egiptio), koncerne la teorion de Samuel P. Huntington pri The Clash of Civilizations (La kolizio de Civilizoj). Ses-minuta sinteza vidbendo de ŝiaj rimarkoj estis subtekstigita kaj vaste cirkuligita fare de MEMRI sur blogoj kaj tra retpoŝto. The New York Times taksis ke ĝi estis vidita almenaŭ unu milionon da fojoj. Sur tiu vidbendo ŝi kritikis la situacion de la virinoj en islamaj landoj, islamanojn pro ilia pritraktado de ne-muzulmanoj, kaj pro ne rekono de la akiroj de judoj kaj aliaj ne-muzulmanoj de la socio uzante tamen ilian riĉecon kaj teknologion. La vidbendo estis la plej traktita vidbendo de ĉiu tempo kun pli ol 260 000 komentoj sur la video-dividanta retejo YouTube. La plena transskribaĵo de la debato, kiu fariĝis publika poste, ankaŭ levis multajn retajn diskutojn.
Post ŝia partopreno en la fondo de Former Muslims United (Eksaj Unuiĝintaj Muzulmanoj), la 13an de
La 10-an de januaro 2011, Wafa Sultano, oponante al Ibrahim Ramey, aperis kun la gastiganto Peter Lavelle en la novaĵelsendo de la rusa televido CrossTalk, kie ŝi deklaris : "Mi ne estas kontraŭ islamanoj, mi estas kontraŭ islamo."
Politika vidpunkto
Wafa Sultano priskribas sian disertaĵon, kiel atestadon de “batalo inter moderneco kaj barbareco, kiun islamo perdos“. Ŝi alportis siajn telefonajn minacojn, sed ankaŭ laŭdis la reformantojn. Ŝiaj komentoj, aparte pinta kritiko laŭ kiu “neniu judo eksplodigis sin en germana restoracio", alportis al ŝi inviton de la American Jewish Congress (Juda Usona Parlamento) en Jerusalemo.
Wafa Sultan kredas ke “La problemo kun Islamo estas profunde fiksiĝinta en ĝiaj instruoj. Islamo estas ne nur religio. Islamo [estas] ankaŭ politika ideologio, kiu predikas perforton kaj perforte aplikas siajn farendojn." En diskuto kun la alĝeria islamisto Ahmed ben Mohamed, ŝi diris : "Estis tiuj ĉi instruoj, kiuj misedukis tiun teroriston kaj mortigis lian homecon".
Rekonoj
En 2006, Wafa Sultan estis nomita en “Time Magazine“ en listo de 100 influaj homoj en la mondo "kies potenco, talento aŭ rolmodelo ŝanĝas la mondon." “Time“ deklaris, ke la influo de Wafa Sultan “fluas el ŝia volo esprimi malkaŝe kritikajn opiniojn pri islama ekstremismo pri kiuj ekzistas vasta konsento, sed malofte disvastigata fare de aliaj muzulmanoj."
Religia sento
En la sama intervjuo kun “Time“, Wafa Sultan priskribis sin kiel islamanon, kiu ne aliĝas al Islamo sed restas ankoraŭ asociita kun la kredo tra ŝia naskiĝo, prefere ol tra ŝia kredo : “Mi eĉ ne kredas je Islamo, sed mi estas islamano.“
Kie estas la vero ?
La ĉi supraj informoj fontas el la artikolo Wafa Sultan de la anglalingva Wikipedia tra aŭtomata traduko de WikiTrans, kun korektoj, aldonaĵoj kaj klarigoj.Tamen, eĉ se estas granda parto da vero en la deklaroj de Wafa Sultan, estas fakto — tre suspektinda — ke ŝi ricevas fortan apogon ĉefe flanke de tre dekstraj, eĉ ekstremdekstraj usonaj medioj (novkonservativuloj : "neocons", aŭ "Neokonservatism" en WikiTrans), kies pensnivelo kaj mensostato estas proksimaj al tiu de Sarah Palin.
Anglalingva blogo liveras tute alian rigardon pri Wafa Sultan : "Oy Vey! The Wafa Sultan fraud EXPOSED" (la Wafa Sutan-fraŭdo elmontrita). Krome, ŝia ekscese laŭda sinteno pri Usono — kiu forte kontribuis al potenciĝo de la talibanoj, de islamaj ekstremistoj kaj ĉiaspecaj totalismaj fi-reĝimoj —, montras ke ŝi vivas en "kokono" kompare kun granda parto el la usona civitanaro. Wafa Sultan, estas estrararino de la organizaĵo Stop Islamization of Nations (Halton al islamigo de la nacioj), kies mallongigo estas certe ne hazarda : "SION"...
Granda usona historiisto, Howard Zinn, havigis tute alian bildon pri la historio ne tiel brila de Usono en sia Populara Historio pri Unuiĝintaj Ŝtatoj "A People's History of the United States" (1980). Antaŭe, en 1935, unu el la plej famaj kaj ordenitaj generaloj de la usona armeo, Smedley Butler, publikigis libron sub la titolo "War is a racket" (Milito estas gangsteraĵo) en kiu li jam en tiu epoko kondamnis la eksterlandan kaj militan politikon de Usono.
Ankaŭ la usona prezidento Eisenhower, en sia parolado de fino de mandato, la 17an de januaro 1961, lanĉis jenan averton : " En niaj politikaj organoj, ni devas zorgi, ke la milita-industria komplekso ne akiru, intence aŭ ne, nepravigeblan influon. La risko, ke katastrofe koncentriĝu potenco en danĝeraj manoj, ekzistas kaj plu daŭros.“ Fakte, nur kelkajn monatojn post tiu parolado, konferenco arigis delegitarojn de Usono kaj Britio en Kembriĝo por decidi propraavantaĝe pri trudo de la angla kiel ĉeflingvo por la tuta homaro. Pri tio raportis iama kadrulo de British Council, profesoro Robert Phillipson, en diversaj tekstoj kaj libroj, i.a. “Linguistic Imperialism“ (1992), kaj “Linguistic Imperialism Continued“ (2010).
En 2012, la vera potenco kaj regpovo de Usono ne estas en la Blanka Domo sed fakte jam delonge "en danĝeraj manoj"...
Sama minaco de ekstremisma devojiĝo ekzistas kontraŭ sinceraj kaj pacemaj muzulmanoj, kies religio diversloke jam falis en la “danĝeraj manoj" de ekstremistoj, malhoneste konsiderantaj sin kiel surteraj reprezentantoj de Alaho, de ekspluatistoj de ambiguaĵoj de la Korano laŭ kiu islamo estas submetiĝo al Alaho dum fakte ili postulas submetiĝon al si mem, al siaj psikaj problemoj, al siaj propraj krimaj intencoj. Dum religio devus esti sociala kontraŭfala ŝirmilo, ili male kondukas kaj puŝas la socion al totalisma obskurantismo kaj ĥaoso.
Tute alimaniere, kaj certe pli kuraĝe kaj nekontesteble honeste, agis la juna pakistana knabino Malala Yousafzai, kiu kondamnis la sintenon de la talibanoj. Sed certe estas klopodoj flanke de Usono kaj Britio por ekspluati propraprofite ŝian kuraĝon, kiu inspiras multajn junulinojn ne nur en la islama mondo, i.a. Hina Kahn, 17-jara knabino de la Sŭat-valo.
Sign-in to write a comment.