Klabund
Nin as donitaj
Nin as donitaj:
la nuba rideto,
la ŝtormo en velo,
la ombro arbara,
kaj milda stelar'.
Ni ligas la florojn
printempe. Ni levas
la fruktojn de l' arbo
por prem' en aŭtun'.
Salutas nin vintro
kun svingo de dancoj,
se logas la noktoj
tintantaj de l' vin':
Ektremas piedoj,
febliĝas okuloj,
jam sinkas la manoj,
la vakaj, jam vrakaj;
verŝite surplanke
rulludas la sang'.
Infanoj nur ridas
pri larm' maljunula,
klarigas sonorojn
de bassonoriloj
vespere espere,
matene je venk'.
tradukis Cezar
Klabund
Uns ist gegeben
Uns ist gegeben:
Ein wolkiges Lächeln,
Ein stürmisches Segel,
Ein waldiger Schatten,
Ein mildes Gestirn.
Wir binden die Blüten
Im Frühling. Wir heben
die Früchte vom Baume
Und keltern den Herbst.
Und winket der Winter
Mit schwingenden Tänzen,
Und locken die Nächte
Mi tönendem Wein:
Uns zittern die Füße,
Uns dämmern die Augen,
Uns sinken die Hände
Die leeren, die schweren -
Verschüttet am Boden
Rollt spielendes Blut.
Die Kinder verlachen
Die Tränen der Alten.
Sie deuten das Läuten
Verdunkelter Glocken
Am Abend als Hoffnung,
Am Morgen als Sieg.
Estas, estis kaj estos laŭ mia kompreno as pleonasmoj. Mi uzas tamen tiajn vortojn, ĉar mi akceptas krom la Fundamento de Esperanto ankaŭ la tradicion de Esperanto. Do, mi ne estas obstinega aŭ eĉ fanatika gramatikribelulo. Ankaŭ la E-gramatiko estas lastfine konvencio. (cez)
Sign-in to write a comment.