Karel Ĉapek
Ĉiu supozas, ke...
Ĉiu supozas, ke...
La tervermo: Ke la homoj fosadas en la tero, disfosas la teron, pikadas per la fosilo - ĉion ĉi ili faras nur por spiti al mi. Ili scias, ke mi ne ŝatas tion, tial ili faras tion intence, nur por ĉagreni min.
La raŭpo: Haha, el mi fariĝu papilio, ĉu? Jen superstiĉo de maljunulinoj, pura iluzio, infanfabeloj. La scienco pruvis, ke ni raŭpoj havas en ni nur intestojn, kaj ne flugilojn, neniujn buntajn flugilojn! Oni mortas kaj fino!
La formiko: Ne mi militas, sed la formikejo.
La muŝo ĉe la fenestro: Mi ja scias, kie estas la limoj de la realeco.
La spegulo: La homo estas mia imago.
La florpoto: Mi estas argilaĵo, ĉu? Mi? Ja rigardu foje, kio kreskas el mi!
La palisoj de barilo: Rigardu nur, la stultajn arbojn, ili estas nenio krom branĉoj, kaj neniu ordo!
La fosto de barilo: Silentu, palisoj! La barilo estas mi!
La fiherbo: Mirinda arbo, ĉu? Ŝtipkapulaĵo! Rigardu min foje, kiam mi havos kvincent jarojn!
La angulŝtono: Suno, ĉu? Kia neniofaristo! Ĉiam nur vagadi, neniu firma starpunkto!
La bovofekitaĵo: Plum! Do, nun mi disvolvis mian tutan personecon!
La koko: Ankoraŭ ne matenkrepuskiĝas. Ankoraŭ mi ne kriis la signon.
Karel Ĉapek
Jeder glaubt, dass...
Der Blumentopf: Ich soll ein Tonscherben sein? Ich? Seht doch, was aus mir herauswächst!
Der Regenwurm: Dass die Menschen in der Erde herumwühlen, den Boden umgraben, mit dem Spaten herumstochern - das machen sie alles nur mir zum Trotz. Sie wissen, ich kann das nicht leiden, also tun sie's absichtlich, nur um mich zu ärgern.
Die Raupe: Haha, aus mir soll ein Schmetterling werden? Altweiberaberglaube, reine Illusion, Kindermärchen. Es ist wissenschaftlich erwiesen, dass wir Raupen nur Eingeweide in uns haben, und keine Flügel, keine farbigen Flügel! Man geht ein, und dann ist's aus.
Die Ameise: Nicht ich führe Krieg, sondern der Ameisenhaufen,
Die Fliege am Fenster: Ich weiss schon, wo die Grenzen der Wirklichkeit sind.
Der Spiegel: Der Mensch ist meine Vorstellung.
Die Zaunlatten: Seht nur die dummen Bäume, nichts als Zweige und keine Ordnung!
Der Zaunpfahl: Ruhe, Latten! Der Zaun bin ich.
Das Unkraut: Wunderbarer Baum? Dummes Zeug! Ihr sollt sehen, wenn ich einmal fünfhundert Jahre alt bin!
Der Eckstein: Die Sonne? So eine Nichtstuerin! Immer nur umherziehen - kein fester Standpunkt!
Der Kuhfladen: Plumps! So, jetzt habe ich meine ganze Persönlichkeit entfaltet.
Der Hahn: Noch dämmert's nicht, noch gab ich nicht das Zeichen.
https://cezartradukoj.blogspot.de/
estas multo por pripensi en tiuj frazoj
Sign-in to write a comment.