La klarigoj donas informojn pri la agintaj personoj kaj la historiaj cirkonstancoj en la 1920aj jaroj. La komentoj koncentriĝas je tri aspektoj:
- La „eterna“ landnoma diskuto,
- la (mal-)konformeco de la prezentitaj argumentoj kun la Fundamento de Esperanto kaj
- la ĉiama problemo de la Akademio, ke iuj membroj malfidele misuzas ĝin por aliaj celoj ol por nuraj sobraj decidoj pri tio, kio estas lingve „ĝusta“ en la senco de la Fundamento.
La prilaboro tial taŭgas kiel instrumaterialo, kiel la Akademio ne laboru – ne en 1922 kaj ne en nia epoko. Ĝi suplementas la sepvoluman verkon „Berlina Komentario pri la Fundamento de Esperanto“ (BK) kaj turnas sin al instruistoj, progresintaj lernantoj, historiistoj kaj ĉiuj, kiuj interesiĝas pri ‚ĝusta Esperanto’. Ĝi estas elŝutebla tie ĉi.
Émile Grosjean-Maupin (1863-1933) estis franca licea instruisto, kaj membro de la Akademio, verkis la plej influ-havajn francajn Esperanto-vortarojn kaj surbaze de i.a. ili Plenan Vortaron 1930, el kiu fariĝis Plena Ilustrita Vortaro 1970, 2002, 2005.
Sed kelkaj kiuj forgesis ke la ĉefa principo de Esperanto estas esti OPORTUNA, kaj FACILA, volas meti unue racion ! aŭ etikon. Do iuj volas, ke oni diru Barato anstataŭ Hindio. Koreo anstataŭ Koreujo, ktp. Sed la kutimo triufas ofte, kaj homoj diras japano por homoj, kiuj neniaj alilingve ne nomiĝas "Japon" kaj Japanujo por la lando, kiun ĉiuj alias nomas Japon aŭ, Nihon. Same pri Egipto kaj Ukraino, sed ne nomas la loĝantojn " braziloj" kaj la landon Brazilujo, sed logike la landon Brazilo, sed kial do ? Cetere kelkaj volas nepre esperantigi maksimume ĉion (tion faris en malnova tempo la okcidentanoj, kiam ili faris de Kon-Fou-Tseu = Confucius) aliaj volas meti la naciajn formojn, sed ankaŭ tio kaŭzas problemojn, kiu sciaj kiel vere pole prononci Lech Walesa !?
Oni rememoru ke 1 Racia kaj regula solvo NE ekzistas. 2 Esperanto celas nek raciecon nek eĉ justecon, sed oportunon, internacian facilecon.
Sign-in to write a comment.