Hieraŭ mi parolis kun amiko pri tiu ĉi temo kaj mi dum iom longa tempo mi ne emis verki pri tio ĉar mi estis iom dubema. Tamen mi decidis verki! De longa tempo mi esploras pri religioj, sektoj kaj ideologioj kiuj ne estas tre konataj (aliaj jes) kaj kiuj nuntempe kreskadas pli ol kutime pere de la misiioj kaj senlacaj misiistoj ĉefe en triamondaj landoj.

Unue mi volas klarigi ke tio nur estas hipotezo, sed objektiva!

Jam frue en la pasinta jarcento multaj sektoj aperis kaj ili gajnis sufiĉe da adeptoj, eĉ se temas pri strangaj kredoj. Ni pensu pri “La Infanoj de Dio” (de Paĉjo Mo), “La Atestantoj de Jehovo” (Karlo T. Ruselo) , “La Adventistoj de la Sepa Tago” (Heleno G. Blanka) , “La Mormonoj” Jozefo Smito), “Harekriŝno” kaj inter miloj aliaj “Eklezio de la Scientologio” (Hubardo) (laŭ mi unu el la plej vere strangaj kaj certe danĝera!)

En iu senco de la vorto, Zamenhof estas profeto aŭ fondinto de religio kiu ne sukcesis. Li nur pretendis krei etikon por kunigi la religiojn sub unu neŭtrala “movado” kie religianoj el diversaj kredoj pace unuiĝos por kune preĝi ktp. “Kristanoj hebreoj kaj mahometanoj, ni ĉiuj de Di’ estas filoj” ,Tamen se ni studas kaj esploras pri la historio de kelkaj sektoj tiuj ankaŭ estis la originaj celoj sed poste konvertiĝis en aparta religio/sekto kun siaj propraj doktrinoj kaj ritaro (ekz. La Moon-sekto)

Mi pensas ke se Homaranismo estus sukcesinta kaj ĝi estus konvertinta en religio, hodiaŭ parto de la esperantistaro (eble mi ne estos tie!) estos adorantoj de la lasta profeto de Dio, kiu sinoferis por savi la mondon de malbono kaj milito pere de la plej bonaj, sanktaj kaj justaj doktrinoj – la homaranaj-. La verkaĵoj de Zamenhof estos konsiderataj kiel inspiritaj de Dio mem kaj multaj homaranoj estos misiistoj anoncante la novan evangelion de La Majstro. Hodiaŭ ekzitus Zamenhofan Himnaron kaj preĝaron kaj oni ne ĵuros je Dio sed "je la barbo de Zamenhof".


Io kio pensigis min definitive pri tio estis la malkovro en mia eta kaj malnova “Esperanta Kantokolekto”, la simplan <<Himno al Zamenhof>> (teksto de Nella Boon) kiu i.a. diras:


…sonu nia ĥor’, tre laŭte batu nia kor’,

Por nia glora Majstro

“Ekkantu per unu strof’ por nia fama Zamenhof.

Admiru, laŭdu, honoru lin, Ĝis spiro forlasos nin

Tamen, malgraŭ tio ne ekzistas. Mi kredas ke multaj esperantistoj (inter ili mi) kultas la personecon de tiu "malriĉa okulisto kiu naskiĝis en malgranda vilaĝo kie regis kaoso". Tio videblas en la multnombraj Zamenhof-bildoj kiujn posedas esperantistoj aŭ en la E-kluboj aŭ hejme; en la stratoj, parkoj, pontoj... kaj eĉ asteroido kun lia nomo, por ne paroli pri la plej festata tago en Esperantujo, la Zamenhof-tago!

Saluton al ĉiuj kaj ke la beno kaj graco de Nia Sinjoro Zamenhof estu kun vi!

Estu tiel!