Akvoj de mardo

Tradukis Vitor Mendes



Jen ŝton’, jen stang, jen de l’ vojo la fin’

Restaĵo de stumpo, soleca virin’

Jen peceto de vitro, jen la viv’, la sunvok’

Jen la nokto’ jen morto, ŝnurmaŝ’ jen fiŝrok’

Jen arbego sur kampo jen de l’ lingno tubero

Kajnga’ kandejo jen matita perejro

Jen elventa lignaĵ’ , fal’ de mont’ al aer’

Jen la vol’ aŭ ne vol’, jen profunda mister’

Jen la vento ventante, deklivfin’, jen la ver’

Jen la trab’ jen la tru’, fest pro l’ first’ lasta er’

Jen la pluvo pluvante, jen parol’ ĉe river’

Del’ akvoj de marto, fin’ de laca esper’

Jen plank, piedo’, marŝo laŭ la liber’

Jen birdeto em man’, ŝtonĵetilo sur ter’

Birdo jen en ĉiel’, birdo jen sur la grund’

Rivereto, kaj font’, pano-peco por hund’

Jen la fundo de l’ puto, jen de l’ vojo la fin’

Vizaĝe domaĝe, soleca virin’

Kaj jen dorm’ kaj jen najl’, jen estant’ kaj estonto

Kaj Jen Guto gutante, kaj jen konto, rakonto

Kaj jen fiŝo, kaj gesto , arĝentaĵo brilanta

Jen la lum’ de l’ maten’, jen la brik’ alvenanta

Jen brullingno , jen tago, jen la padofiniĝo’

Jen la branda botelo, kaj surstrata splitiĝo

Jen projekto por domo jem la korpo surlito

Jen defekto en aŭto, jen la kot’ kotoglito

Kaj jen paŝ’, kaj jen ponto, kaj bufo kaj ran’

Jen restaĵo el mat’, en matena lum-ban’

Jen la akvoj de marto, en fin’ de somer’

Jen promeso de vivo en nova esper’

Jen ŝton’, jen stang, jen de l’ vojo la fin’

restaĵo de stumpo, soleca virin’

Jen serpent’ jen la ŝton’, Jen Johan kaj jozef’

Jen la dorno en man’, pied-vund’ relief’

Jen la akvoj de marto en fin de somer’

Jen promeso de vivo en nova esper’

Jen ŝton’, jen stang, jen de l’ vojo la fin’

Jen restaĵo de stumpo, jen soleca virin’

Jen peceto de vitro, jen la viv’, la sunvok’

Jen la nokto’ jen la morto, jen ŝnurmaŝ’ jen fiŝrok’

Jen la akvoj de marto en fin de somer’

Jen promeso de vivo en nova esper’