La enhavo aperas dulingve sub tiu titolo ĉe Ipernity, sed la abomeninda sistemo de tiu socia retejo fuŝas la enpaĝigon. Do, en kazo de uzo, bv prefere uzi la ĉi malspupran modelon. Tamen eblas tie aldoni komentojn kaj proponojn aŭ rekte skribi al mi, kaj dissendi al pliaj listoj.

Le contenu apparaît en deux langues sur Ipernity, mais l'abominable système de ce réseau social massacre la mise en page. Cependant, il est possible d'ajouter commentaires et propositions, ou de m'écrire directement, et de faire suivre à d'autres listes.


(EO)
Jen propono de mesaĝo aŭ letero (prefere mesaĝo pro ebleco aldoni ligilojn) sendota al urbestroj en la tuta mondo kadre de kampanjo por atribuo de la nomoj de Zamenhof kaj de Esperanto al stratoj kaj aliaj "Objektoj".

Ĝi estas tradukebla nacilingven post laŭvola modifo laŭ lokaj, regionaj aŭ landaj kondiĉoj, cirkonstancoj kaj apartaĵoj.



  • [Interkrampe] kaj brunkolore : modifotaj partoj.
  • Violkolore : paragrafo ne interesa ekster la franca departemento Vendée (Vendeo), prefere anstataŭigebla per fakto(j) koncernanta(j) vian landon, urbon aŭ vilaĝon.


Oni ne forgesu ke, krom Zamenhof kaj Esperanto, ZEOj inkludas ankaŭ nomojn de famaj figuroj de la mondo de Esperanto, ekzemple

Gaston Waringhie

n en la vilaĝo

Aigné

, en Francio, kie li estas entombigita, aŭ

Valdemar Langlet

kaj lia edzino Nina al kajo en Budapeŝto.

Ne temas pri kulto al personeco, sed pri normala omaĝo al homo, kies laboro utilis kaj plue utilas al milionoj da homoj en la mondo kun ebleco altiri la ĝeneralan atenton pri nesolvita tutmonda problemo de lingva komunikado. Estas pli da ZEOj ol oni supozas. Komparu la rezultatojn de serĉado per

Google Maps

, ekzemple per "esperanto australia", kun tiu de

Vikipedio pri ZEOj en Oceanio

. Aperas nur 6 ĉe Google Maps, sed kelkaj el ili ne estas en la listo de Vikipedio...

Simile, eblas demandi, ekzemple, atribuon de la nomoj de homoj iam eminentaj ne nur en la mondo de Esperanto sed ankaŭ propralande kaj internacie. En Ĉinio, ĉu ne estas stratoj aŭ aliaj "objektoj" nekonataj je la nomo de

Caj Yuanpei

aŭ

YE Laishi

aŭ

Ba Jin

(Pa Kin), de

Inazo Nitobe

en Japanio, de

Gustav Ramstedt

same en Finnlando kiel en Koreio, kie li faris esplorojn pri la korea lingvo, aŭ en Ĉinio kaj Japanio, kie li estis ambasadoro ?... Aŭ

Sinha Laksmiswar

en Hindio, aŭ

Odo Bujwid

en Pollando, aŭ

Emilio Herrera Linares

en Hispanio ? En Francio, ŝajnas ke ne ekzistas Esperanto-strato aŭ alia objekto je la nomo de tre fama figuro de Esperanto, pacisto kaj ankaŭ eminenta sciencisto

Carlo Bourlet

, eĉ ne en lia naskiĝurbo Strasburgo...

La mesaĝo aŭ letero estu sendita ne tro malfrue, tio por ebligi, ke la afero estu pritraktita antaŭ la jaro 2012 sine de municipaj konsilantaroj aŭ, por grandaj kaj mezgrandaj urboj, sine de komisionoj pri atribuo de stratnomoj, kaj antaŭ la kunveno pri decidoj pri urba buĝeto 2012. La asocio

Espéranto-Vendée

elektis la Ago-Tagon 2011, la 1an de oktobro 2011, por dissendi la proponon al plejparto el la 282 urbestroj de la departemento Vendée.

Bonvenaj estos rimarkoj kaj sugestoj por plibonigo de tiu propono kaj de la dokumentaro (laŭeble ankaŭ adaptebla kaj tradukebla en naciajn lingvojn) kaj de la listo de libroj en la koncerna nacia lingvo, prefere antaŭ la 1a de oktobro 2011. Evidente, la mesaĝo aŭ letero ne devas esti tro longa.

***


[Kutima formulo de ĝentileco por komenci leteron en via lingvo kaj lando : ekz. S-ro aŭ S-ino Urbestro... ],

Ju pli urbo aŭ komunumo disvolviĝas kaj kreskas, des pli ofte aperas la demando pri elekto de nomo por strato, publika spaco, konstruaĵo aŭ alia "objekto". Se temas, ekzemple, pri nomoj de floroj, arboj, birdoj, la afero estas relative simpla, sed limigita, tamen malpli simpla, pli delikata, se temas pri homnomoj.

Ĝis 2011,

pli ol 1400 urboj aŭ komunumoj en 58 landoj de la mondo,

inter ili du el la plej grandaj — Pekino, Ĉinio; Saõ Paulo, Brazilo —

kaj tridek-kvin ĉefurboj

de la kvin kontinentoj, omaĝis al D-ro Ludoviko Lazaro Zamenhof kaj al lia verko, la Internacia Lingvo Esperanto.

Pasintjulie, la Ĝenerala Direktorino de Unesko, s-ino Irina Bokova, eksa ambasadorino de Bulgario en Francio, sendis mesaĝon al la partoprenantoj de la Universala Kongreso de Esperanto okazinta en Kopenhago, Danio, kun partoprenantoj el 66 landoj.
En tiu mesaĝo, diverslingve legebla ĉe

Linguistic Rights

, ŝi agnoskis la valoron de la kontribuaĵo de la Esperanton-movado en plibonigo de la internaciaj rilatoj. La kongrueco de la celado de la Esperanto-movado kun tiu de Unesko estis agnoskita jam en 1954 okaze de ĝia Ĝenerala Konferenco, en Montevideo, Urugvajo, kaj konfirmita en 1985 en Sofio, Bulgario.

En 1959, Unesko honoris la memoron de D-ro Zamenhof kiel "grava personeco universale agnoskata sur la terenoj de edukado, scienco kaj kulturo”, same kiel antaŭe por, i.a. Ĉeĥov, Darwin, Chopin, Schiller, von Humboldt... La granda hinda socia reformisto

Vinoba Bhave

, disciplo de Gandhi, lernis Esperanton kaj konsideris D-ron Zamenhof kiel "mahatmon" (saĝulon).

Post la morto de Zamenhof, la 14an de aprilo 1917, aperis artikolo omaĝe al li en “L'Homme enchaîné“, la gazeto de Georges Clemenceau “Ni ne lasu foriri sen adiaŭo tiun homon de lojaleco, bonvolemo kaj sindediĉo... Li foroferis sian vivon por entute konstrui internacian lingvon, Esperanto, kiu eble havas ŝancojn, eĉ post la morto de ĝia kreinto, resti vere vivanta verko. (...).“

[Pro tio ni, aŭ mi, se temas pri individua iniciato] proponas, ke la nomo de Zamenhof aŭ/kaj de Esperanto estu atribuita al loko(j), kiuj bezonas ricevi nomon, ekzemple strato, avenuo, trafik-cirklo, ponto, aleo, parko, skvaro, lernestablejo, fleg- aŭ kurac-centro (prefere en rilato kun okuloj, ĉar Zamenhof esti oftalmologo), arbo, monumento, ktp, se eble tio por la jaro 2012, memore al la tri unuaj stratoj kaj placo inaŭguritaj antaŭ cent jaroj, en 1912, en Terrassa kaj Sabadell (ambaŭ en Katalunio, Hispanio), kaj Limoges (Francio). Listo de dokumentoj kaj ekzemploj interrete konsulteblaj aperas fine de la mesaĝo.

[Ni (ni) dankas vin] pro via atento.

[kutima formulo de ĝentileco por leterfino en via lingvo kaj lando
Subskribo]

Dokumentaro


(FR)
Voici une proposition de message ou de lettre (de préférence un message du fait de la possibilité d'ajouter des liens) à envoyer aux maires du monde entier dans le cadre d'une campagne pour l'attribution des noms de Zamenhof et de l'espéranto à des rues ou autres "objets".

Elle peut être traduite en langues nationales après une modification libre en fonction des conditions, circonstances et particularités locales, régionales ou nationales.

  • [Entre crochets] et en brun : modifications à apporter.
  • En violet : paragraphe sans intérêt en dehors du département français de la Vendée, à remplacer de préférence par un (des) faits concernant votre pays, votre région, votre ville ou village.

Ne pas oublier que, outre Zamenhof et l'espéranto, les Objets Zamenhof-Espéranto (OZE) comprennent aussi des noms de grandes figures du monde de l'espéranto, par exemple

Gaston Waringhien

dans le village d'Aigné



, en France (72), où il est enterré, ou Valdemar Langlet et son épouse Nina à un quai de Budapest. Il ne s'agit pas de culte de la personnalité mais d'un hommage normal à un homme dont le travail a été et est utile pour des millions d'hommes dans le monde, et d'une possibilité d'attirer l'attention générale sur le problème non résolu de la communication linguistique mondiale. Il y a plus d'OZE qu'on ne le suppose. Comparez les résultats d'une recherche avec Google Maps



, par exemple avec "esperanto australia", avec la liste Vikipedio pri ZEOj en Oceanio



. Il n'en apparaît que six sur Google Maps, mais quelques noms ne figurent pas sur la liste de Vikipedio...

De la même façon, il est possible de demander, par exemple, l'attribution de noms d'hommes autrefois éminents non seulement dans le monde de l'espéranto mais aussi dans leur propre pays et à l'étranger. En Chine, n'y a-t-il pas des rues ou autres "objets" aux noms de Cai Yuanpei



, de

Ye Laishi

ou de

Ba Jin

(Pa Kin), d'

Inazo Nitobe

au Japon, de

Gustav Ramstedt

aussi bien en Finlande comme en Corée où il a effectué des recherches sur la langue coréenne ou en Chine et au Japon où il fut ambassadeur ? Ou Sinha Laksmiswar



en Inde, ou

Odo Bujwid

en Pologne, ou Emilio Herrera Linares



en Espagne... En France, il semble qu'il n'existe pas de rue ou autre objet au nom du l'éminent scientifique pionnier de l'espéranto et pacifiste Carlo Bourlet



, même pas dans sa ville natale de Strasbourg...

Le message ou la lettre doivent être envoyés sans trop tarder, ceci pour permettre que l'affaire soit traitée avant l'année 2012 au sein des Conseils municipaux ou, pour les villes grandes et moyennes, au sein des commissions de dénomination des voies publiques, avant les prises de décision sur le budget municipal de 2012. L'association Espéranto-Vendée



a choisi la date de la Journée mondiale d'Action pour l'espéranto 2011 pour envoyer la proposition à la plupart des 282 maires du département.

Remarques et suggestions seront bienvenues avant le 1er octobre 2011 pour améliorer cette proposition et la documentation (à adapter et traduire autant que possible en langues nationales) et la liste des livres dans la langue nationale concernée. Évidemment, le message ou la lettre ne doivent pas être trop longs.

***


[Formule de politesse habituelle pour commencer une lettre dans votre langue et dans votre pays : par ex. Monsieur (ou Madame) le Maire... ],

La question du choix d'un nom pour une rue, un espace public, une construction ou autre "objet" se pose d'autant plus souvent pour une ville ou une commune qu'elle se développe et s'agrandit.

S'il s'agit, par exemple, de noms de fleurs, d'arbres, d'oiseaux, la question est relativement simple, mais elle l'est moins, elle est plus délicate, lorsqu'il s'agit de noms d'hommes.
Plus de 1400 villes ou communes de 58 pays du monde, parmi elles deux des plus grandes — Pékin, Chine; Saõ Paulo, Brésil — et trente-cinq capitales des cinq continents ont rendu hommage au Dr Louis-Lazare Zamenhof ou à son oeuvre —, la Langue Internationale espéranto.

En juillet dernier, la Directrice Générale de l'Unesco, Mme Irina Bokova, ex-ambassadrice de Bulgarie en France, a adressé un message aux participants du Congrès Universel d'Espéranto qui s'est tenu à Copenhague, Danemark, avec des participants de 66 pays.

Dans ce message, qui peut être lu en diverses langues sur Linguistic Rights, elle a reconnu la valeur de la contribution du Mouvement pour l'espéranto dans l'amélioration des relations internationales. La concordance des objectifs du Mouvement pour l'espéranto et ceux de l'Unceso avait déjà été reconnue par sa Conférence générale en1954 à Montevideo, Uruguay et confirmée en 1985 à Sofia, Bulgarie.

En 1959, l'Unesco a honoré la mémoire du Dr Zamenhof en tant que “personnalité importante universellement reconnue dans les domaines de l'éducation, de la science et de la culture“, comme, auparavant, entre autres, Tchekhov, Darwin, Chopin, Schiller, von Humboldt... Le grand réformateur indien Vinoba Bhave, disciple de Gandhi, apprit l'espéranto et considérait le Dr Zamenhof comme un "mahatma" (un sage).

“L'Homme enchaîné“, le journal de Georges Clemenceau, publia cet hommage au Dr Zamenhof dans son numéro du 17 avril 1917, trois jours après le décès de celui-ci (14 avril 1917 à Varsovie) : “Ne laissons pas partir sans un adieu cet homme de bonne foi, de volonté et d'apostolat... Il passa sa vie à bâtir de toutes pièces une langue internationale, l'Esperanto, qui a peut-être des chances, même après la mort de son créateur, de rester une oeuvre vraiment vivante.(...)“

C'est pourquoi nous, [ou je, dans le cas d'une initiative personnelle] proposons [propose] que le nom du Dr Zamenhof ou/et de l'espéranto soi(ent) attribué(s) à des lieux demandant l'attribution d'un nom, par exemple une rue, une avenue, un rond-point, un pont, une allée, un parc, un square, un établissement d'enseignement, un centre de soins (de préférence en rapport avec la vue, du fait que Zamenhof était ophtalmologiste), un arbre, un monument, etc., si possible pour l'année 2012, cent ans après l'inauguration des trois premières rues et place inaugurées en 1912, à Terrassa et Sabadell (les deux en Catalogne, Espagne) et Limoges (France). Une liste de documents et exemples pouvant être consultés en ligne apparaissent en fin de message.

[Nous (je) vous remerci(e)ons] pour votre attention.

[Formule de gentillesse pour un fin de lettre dans votre langue et votre pays

Signature]

Documentation

===